کتاب و فلسفه

کتاب و فلسفه

با این من مانده تا ابد ....
کتاب و فلسفه

کتاب و فلسفه

با این من مانده تا ابد ....

تعارض در قرآن !

چرا در بعضی از آیات قرآن ،خلقت زمین و آسمان در شش روز ،اما در سوره فصلت آیه 9، هشت روز بیان شده  است؟ 

 

خداوند در سوره فصلت، آیه 9ـ12، به مسئله  خلقت زمین و آسمان پرداخته است که با توجه به آیات مدت زمان خلق آسمان و رمین 8 روز بوده و این امر متعارض با دیگر آیات قرآن است که آفرینش زمین و آسمان  در 6 روز بوده است . 

آیات صوره فصلت به همراه ترجمه : 

قلْ أَئِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿۹﴾

فولادوند: بگو آیا این شمایید که واقعا به آن کسى که زمین را در دو هنگام آفرید کفر مى‏ورزید و براى او همتایانى قرار مى‏دهید این است پروردگار جهانیان

مکارم: بگو: آیا شما به آن کسی که زمین را در دو روز آفرید کافر هستید؟ و برای او همانندهائی قائل می‏شوید؟ او پروردگار جهانیان است.

خرمشاهی: بگو آیا شما به کسى که زمین را در دو روز آفریده است، کفر مى‏ورزید و براى او همتایانى قائل مى‏شوید، اوست که پروردگار جهانیان است‏

وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَکَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِینَ ﴿۱۰﴾

فولادوند: و در [زمین] از فراز آن [لنگرآسا] کوهها نهاد و در آن خیر فراوان پدید آورد و مواد خوراکى آن را در چهار روز اندازه‏گیرى کرد [که] براى خواهندگان‏درست [و متناسب با نیازهایشان] است

مکارم: او در زمین کوههائی قرار داد، و برکاتی در آن آفرید، و مواد غذائی مختلف آن را مقدر فرمود، اینها همه در چهار روز بود، درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان!

خرمشاهی: و بر روى آن [زمین‏]، کوههاى استوار آفرید و به آن برکت بخشید و در چهار روز زاد و برگ آن را در آن آماده ساخت، که براى خواهندگان یکسان است‏

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ ﴿۱۱﴾

فولادوند: سپس آهنگ [آفرینش] آسمان کرد و آن بخارى بود پس به آن و به زمین فرمود خواه یا ناخواه بیایید آن دو گفتند فرمان‏پذیر آمدیم

مکارم: سپس اراده آفرینش آسمان فرمود در حالی که به صورت دود بود، به آن و به زمین دستور داد به وجود آئید و شکل گیرید، خواه از روی اطاعت و خواه اکراه! آنها گفتند: ما از روی طاعت می‏آئیم!

خرمشاهی: سپس به آسمان پرداخت که به صورت دودى [/بخارى‏] بود، به آن و به زمین فرمود خواه یا ناخواه رام شوید، [به زبان حال‏] گفتند البته رام و تسلیم هستیم‏

فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِی یَوْمَیْنِ وَأَوْحَى فِی کُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَحِفْظًا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ ﴿۱۲﴾

فولادوند: پس آنها را [به صورت] هفت آسمان در دو هنگام مقرر داشت و در هر آسمانى کار [مربوط به] آن را وحى فرمود و آسمان [این] دنیا را به چراغها آذین کردیم و [آن را نیک] نگاه داشتیم این است اندازه‏گیرى آن نیرومند دانا

مکارم: در این هنگام آنها را به صورت هفت آسمان در دو روز آفرید، و آنچه را می‏خواست در هر آسمانی مقدر فرمود، و آسمان پائین را با چراغهای (ستارگان) زینت بخشیدیم و (با شهابها) از استراق سمع شیاطین حفظ کردیم، این است تقدیر خداوند دانا.

خرمشاهی: آنگاه آنها را به صورت آسمانهاى هفت‏گانه در دو روز استوار کرد و در هر آسمانى امرش را وحى کرد، و آسمان دنیا را به چراغها[ى ستارگان‏] آراستیم و آن را محفوظ داشتیم، این اندازه آفرینى [خداوند] پیروزمند داناست‏


پاسخ های مفسرین به این مساله : 

1- مفسران در پاسخ به این سؤال می گویند: آیه « و مواد غذایی زمین را در چهار روز مقدّر فرمود» منظور از چهار روز، تتمه چهار روز است. به این ترتیب، در دو روز اول از این چهار روز، زمین آفریده شد و در دو روز بعد سایر خصوصیات زمین، به اضافه خلقت آسمان ها در دو روز، مجموعاً شش روز (شش دوران) می شود.

نظیر این تعبیر در زبان عرب و تعبیرات فارسی نیز وجود دارد. برای مثال گفته می شود؛ از اینجا تا مکه 10 روز طول می کشد و تا مدینه 15 روز، یعنی پنج روز فاصله مکه و مدینه است وده روز فاصله از اینجا تا مکه نه اینکه 10 روز فاصله از اینجا و 15 روز هم تا مکه که 25 روزشود: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ذیل آیه 9 صوره فصلت، ر.ک؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، بنیاد علمی و فکری علامه، ذیل آیه 9 سوره فصلت.

الف- - 
در ظـرف (اربـعـة ایـام چـهـار روز)چـیزى حذف شده که مربوط به کلمه (قدر) است و تقدیر کلام (و قدر الاقوات فى تتمة اربعة ایام من حین بدء الخلق ) مى باشد، یعنى خداوند ارزاق روزى خواران را در تتمه چهار روز از حین آغاز خلقت مقدر فرمود. در نتیجه دو روز به خلقت زمین پرداخت و دو روز هم - که تتمه چهار روز است - به تقدیر ارزاق.
ب- - 
ظـرف (اربـعـة ایـام ) مـتـعـلق بـه حـصـول ارزاق اسـت، البـتـه تـقـدیـر مـضـاف هـم یـعـنـى کـلمـه (تـتـمـه ) نـیـز بـه حـال خـود بـاقـى اسـت ، در نـتـیـجـه تـقـدیـر کـلام چـنـیـن مـى شـود: (و قـدر حصول اقواتها فى تتمة اربعة ایام )، یعنى خداوند پدید آوردن ارزاق را در تتمه چهار روز مقدر فرمود، که ظرف چهار روز ظرف براى خلقت زمین و پدید آوردن ارزاق هر دو است.
ج - 
زمـخـشـرى در کـشـاف ظرف را متعلق به مبتدا و خبرى گرفته که هر دو حذف شده اند و دیگر مانند چند وجه قبلى مضافى در تقدیر نگرفته و به گفته وى تقدیر کلام چنین مى شـود (کـل ذلک کـائن فـى اربـعـة ایـام هـمه اینها در چهار روز بوده )، و در نتیجه جمله (فى اربعة ایام ) از قبیل خلاصه گیرى از کلام مى شود، گویا فرموده: خدا زمین را در دو روز، و ارزاق روزى خـواران و سـایر حیوانات را هم در دو روز آفرید، در نتیجه همه اینها در چهار روز بوده.
2 - المیزان علامه طباطبایی :

و انـصـاف قـضیه این است که آیه شریفه یعنى جمله (و قدر فیها اقواتها فى اءربعة ایـام سـواء للسائلین )ظهورش در غیر آن چیزى است که مفسرین گفته اند: قرائنى که در پیرامون آن هست تأیید مى کند که مراد از تقدیر اقوات زمین در چهار روز، تقدیر آن در چهار فصل است که بر حسب ظاهر حس به دنبال مـیـل شـمـالى و جـنـوبـى خـورشـیـد پـدیـد مـى آیـد. پـس ایـام چـهـارگـانـه هـمـان فصول چهارگانه است.

و امـا ایـامـى کـه در این آیات براى خلقت آسمانها و زمین آمده، چهار روز است دو روز براى خـلقـت زمـین، و دو روز براى به پا داشتن آسمانهاى هفتگانه، بعد از آنکه دود بود، و اما ایـامـى کـه در آن اقـوات درسـت شده ایام تقدیر اقوات است، نه خلقت آنها، و آنچه که در کلام خداى تعالى مکرر آمده این است که خداى تعالى آسمانها و زمین را در شش روز آفریده، نـه مـجـمـوع خلق و تقدیر را. پس حق این است که ظرف مزبور تنها قید براى جمله اخیر اسـت و دیـگـر نـه حـذفـى لازم مى آید، و نه تقدیرى، و مراد بیان تقدیر ارزاق زمین در چهار فصل سال است.


نظرات 1 + ارسال نظر
فیلسوف چهارشنبه 5 آذر 1393 ساعت 12:01

جالب بود...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد