کتاب و فلسفه

چهارشنبه 4 آذر 1394 ساعت 12:17

بسمه تعالی
ایه ای در قران هست مبنی بر اینکه ما قبل از این جهان در عالمی به نام ذر بودیم و در آن جا بسته به قبول کردن شرایطی وارد این دنیا شدیم و به قولی برای ازمون در این دنیا بله گفتیم. حال افرادی که لایق تر بودند و خود شرایط سخت را قبول کردند پس ظرف وجودی .انها بزرگ تر از دیگران است
دوم: عواملی مثل تاثیر وراثت و رحم و شرایط مادر می تواند خود مسبب خوشبختی یا بدبختی و استعداد های فراوان شود و حضرت عیسی ع هم فرزند حضرت مریم س و حضرت مریم نیز دارای اجداد نیکو بوده اند.

خ .ز.خسروی

چهارشنبه 4 آذر 1394 ساعت 12:40

با سلام و احترام.بر طبق ایه ی 30 سوره ی مریم حضرت عیسی (ع)در طفولیت و بدو تولد به مقام نبوت رسیدند.این مساله با علم الهی قابل حل است. الله اعلم حیث یجعل رسالته. خداوند علم به گذشته حال و اینده دارد لذا چون خداوند می دانسته که حضرت عیسی (ع)بعد از رسیدن به سن بلوغ با اختیار خودش راه حق و طاعت الهی را برمی گزیند بنابراین به او این عنایت را می کند و بعد از تولد همچنین مقام بزرگی را به او می دهد ...اگر حضرت عیسی (ع) مورد ابتلائات الهی هم واقع می شدند باز هم سربلند بیرون می امدند.

خ.خونسرد

چهارشنبه 4 آذر 1394 ساعت 13:35

با سلام .درمورددیگر پیامبران نیز حتی قبل از به دنیا امدنشان خبرهایی درمورد مقام نبوتشان رسیده و بعدها بسته به حکمت الهی زمان اعلام این مقام درموردهرکدام ازایشان متفاوت بوده وهمینطور درموردحضرت عیسی مسیح این اعلام عبد الهی درنوزادی رویداده بنابر دلایل و حکمت های خاص خودش ،که البته به عنوان یک معجزه هم به شمار میرود و این اعلام یا معجزه دراین سن دلیل بر اجباری بودن این مقام برایشان وبدوراز عدل الهی نیست چراکه بعدها درتمام دوران زندگی ایشان قابلیت داشتن این مقام رابه اثبات رسانیده و خداوند متعال نیز علم به اختیار تمام مخلوقات رادارد پس از قبل تولد هرکس میداند هرکس با اراده خود چه قابلیتی خواهد داشت فقط زمان اثبات واعلام ان درهرکس متفاوت است

امیرآبادی

جمعه 6 آذر 1394 ساعت 18:37

با سلام
معجزات کودکی در برخی انبیا و همین طور معصومین و نحوه سازگاری با عدل و حکمت و هدایت و بحث قابلیت ها می توان گفت این معجزات در حکم اخبار از مقاماتی هستند(نبی ، امام ) که در اثر قابلیت و استحقاق آن را در آینده به اثبات رسانده اند.یعنی در طول زندگیشان.خداوند می تواند امر خود را در چه جایگاهی باید قرار دهدپس حضرت عیسی(ع) بدون اختیار خود و مجاهدات به این مقام رسید.
1. شاید به این شکل از تهمت زدن به مادرشان به اذن خدا جلوگیری کردند
2. حضرت عیسی(ع) در طول عمر رنج های زیادی کشیدند و به خواسته خود آن را بر خود تحمیل می کردند و از حداقل نعمت ها استفاده می کردند خانه ای برای خود نساختند و از زاهدترین بودند، نان گندم نمی خوردند که نکند شکرش را نتوانند به جا اورند پس این ویژگی در بدو تولد در طول زندگی اثبات کردند که استحقاقش را دارند.

ساره بازاری

چهارشنبه 18 آذر 1394 ساعت 10:42

بسمه تعالی
در آیه 30 سوره مریم خداوند می فرمایند:«قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنی‏ نَبِیًّا».حضرت عیسی در بدو تولد ،خود را پیامبر خواند.مطلب قابل بیان در این باب این است که این اعلام از زبان آن حضرت به معنای مقام جبری پیامبری ایشان از طرف خداوند نیست چرا که اعلام غیر از تحقق عملی است. مثلا مقامات بسیاری از انسانها حتی قبل از تولد از طریق رویا و غیره پیشگوئی شده است ولی این به معنای عدم اختیاری بودن مقامات این اشخاص نیست.
خداوند از طریق علمی که دارد می داند که چه کسی با اختیار خود به چه مقامی خواهد رسید لذا در صورتی که حکمتی در بین باشد (مثلا نیاز به معجزه یا اتمام حجت بر مردمان و....) این علم را در هر زمانی که بخواهد آشکار می کند اما این علم سبب ایجاد این مقامات نشده است.
دلیل پیامبر بودن حضرت عیسی داشتن چنین قابلیتی بود ،که در طول عمر خود با تحمل رنج های بسیار آن را به اتمام و اثبات رساند و زاهدانه ترین زندگی را در بین مردم سپری کرد و خداوند در بدو تولد مردم را از آینده کودک آگاه کرد.
منبع :مجمع جهانی شیعه شناسی