ارزش قلم و نگارش

 

ارزش قلم و نگارش : 

قلم و نگارش ارزش و اهمیت والایى دارد به گونه اى که خداى بزرگ به آن سوگند یاد مى کند:
(ن وَالْقَلَمِ وَ مِا یَسْطُرُونَ ; (نون سوگند به قلم و آنچه مى نگارند.) 

قلم و نگارش ارزش و اهمیت والایى دارد به گونه اى که خداى بزرگ به آن سوگند یاد مى کند:
(ن وَالْقَلَمِ وَ مِا یَسْطُرُونَ ; (نون سوگند به قلم و آنچه مى نگارند.) 

 پیامبر عزیز خدا   نیز مى فرمایند:
(قَیِّدُوا الْعِلْمَ بِالْکِتِابَةِ ; دانش را با نگارش در بند آورید و در اختیار خود گیرید.) 

 امام صادق (ع) نیز در باره ارزش و اهمیت نوشتن مى فرمایند: 

 
(أُکْتُبُوا فَإِنَّکُمْ لا تَحْفَظُونَ حَتّی تَکْتُبُوا ; بنویسید که تا ننویسید مطالب را حفظ و نگه دارى نمى کنید.)  

و آن ها که خواستار فردوس برین هستند باید به نگارش نیز روى آورند زیرا پیامبر عزیز خدا   مى فرمایند:
(مَنْ مِاتَ وَمیراثُهُ الْدَّفِاتِرُ وَالْمَحِابِرُ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ ; هر کس بمیرد و میراث او دفترها و مرکّب ها باشد بهشت براى وى واجب است.) 

 آرى اما م صادق (ع)  مى فرمایند:
(هر عضوى از اعضاى بدن را زکاتى است و زکات دست نگارش علوم ومنافعى است که مسلمانان از آن بهره مند گردند.) 

 
ییکى از دوستان محدّث قمى ـ رحمه الله ـ مى گوید: در هنگام سفر وقتى غذا خوردن به پایان مى رسید و ما سرگرم صحبت و گفت و گو مى شدیم محدّث قمى قلم و کاغذ و کتاب را بر مى داشت و آماده نوشتن مى شد. به او مى گفتیم : حاج شیخ! اندکى تأمل کن تا با یکدیگر به گفت و گو نشینیم محدّث قمى در پاسخ مى فرمود: 

(شما مى روید ولى این نوشته ها مى ماند.)  

 چه ژرف است آن سخن بلند که مى فرماید: 

 
(کُلُّ عِلْمٍ لَیْسَ فِى الْقِرْطِاسِ ضِاعَ; هر دانشى که در کاغذ نباشد تباه مى شود.)

چه نیکو گفته اند: 
 

(مِا حُفِظَ فَرَّ وَ مِا کُتِبَ قَرَّ; هر چه در حافظه آید از دست مى رود و هر چه در نوشته آید به دست مى ماند.)  

ییکى از علت هایى که نام برخى افراد در تاریخ دانش بشرى جاودانه مانده است نوشتن مطالب به یادگار ماندنى توسط آنان بوده است: 

کلینى ـ رحمه الله ـ بیست سال زحمت کشید و کتاب شریف (کافى) را به رشته تحریر در آورد. محدّث قمى ـ رحمه الله ـ سى و پنج سال از سرمایه عمر خویش را به کار گرفت و کتاب ارزنده (سفینة البحار) را تألیف کرد.