علی ابن ابی طالب مانع گسترش اسلام !

چرا در زمان خلافت دو خلیفه نخست اسلام فتوحات اسلامی گسترش یافت و در هیچ زمانی، اسلام به اندازه زمان آن ها قدرت نداشته است، ولی در زمان علی بن ابی طالب که شما او را معصوم می دانید، مسلمانان دچار اختلاف داخلی شدند؟

پاسـخ :

اگر شخصیت و برتری افراد، به اندازه گسترش جغرافیایی حکومت آنان باشد، پس دو خلیفه نخست، بر پیامبر نیز برتری دارند! زیرا در زمان پیامبر (صلی الله علیه وآله) قدرتی که اسلام پیدا کرد، کمتر از قدرتی بود که در زمان آن دو به دست آورد.

اگر میزان، گسترش جغرافیایی حکومت است، در زمان هارون الرشید خورشید اسلام، بیش از همه وقت درخشش داشت. پس باید هارون بالاتر از همه، حتی پیامبر (صلی الله علیه وآله) باشد!

نکته باریک تر از مو این جا است که گسترش قلمرو اسلام، نه مرهون خلافت این دو نفر که مرهون تعالیم روح بخش اسلام بود; تعالیمی که دل ها آن را می پذیرفت و مردم از حکومت های جائر خود، خسته و نالان بودند.

ندای «لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله» و شعار عدالت خواهی و مساوات اسلام میان انسان ها، جاذبه ای داشت که ملّت ها را به سوی خود متوجه می کرد. البته    



نباید فرهنگ جهاد و شهادت را، که اسلام آورده بود، در گسترش اسلام نادیده گرفت.

اختلاف و دو دستگی در دوران خلافت امام علی (علیه السلام) نتیجه شیوه حکومت خلفای پیشین بود; به خصوص در دوران خلیفه سوم که عدالت خواهی و انسان دوستی، به زر اندوزی و تعصب قبیله ای تبدیل شد و امام می خواست این ملت دنیا طلب و زر اندوز را به دوران رسول الله (صلی الله علیه وآله) باز گرداند. دنیا طلبان با چنین حکومتی مخالفت کردند و با قدرت های مالی که پیش تر اندوخته بودند، ارتشی را برای جنگ با علی (علیه السلام) ترتیب دادند و امام نیز به فرمان پیامبر و صریح آیات قرآن با آنان جنگید.

بنابراین، اختلافات، معلول حکومت علی (علیه السلام) نبود، بلکه معلول تربیت های نادرست پیشینیان بود که پذیرای حکومت عدل الهی نبودند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 . صحیح ابن حبان، ج15، ص285، حدیث 6937 ; مستدرک حاکم، ج3، ص122 ; مسند احمد، ج17، ص360، حدیث11258.